Жасы келгеннің екі қыры бар екен: – Бір қыры – қарт даналығы, екінші қыры – қарт надандығы. Бұл  – табиғи шындық. Ақсақал айтты, ой , жарықтық, көпті көрген кісі ғой, пәлен-түген дейміз. Оның сөзі ел аузында қалады. Көрген, білгенінен, түсінгенінен қорытынды жасап: – «Ой, мұны балаларға, келер ұрпаққа айтайын» дейді. Содан оның сөзі мақал-мәтел боп кетеді.Бұл – қарт даналығы.
P.S.Иә, «Қарты бар елдің қазынасы бар». Кейде артындағы ұрпағына айтары жоқ қарттарды көрген жұртшылық оларды «Көргені жоқ, айтары жоқ, шашы күнге қураған» деген баға берген. Өте дұрыс пікір. Қазіргі күні елге өнеге көрсетіп ақыл айтатын абыз қария қалмауға айналды. Бар айтарлары ішкені мен жегені, біреуді алдап мұзға отырғызып кеткені. Олардан не күтесің...