Қожанасыр әпенді жер жыртып жүріп алтын толған құмыра тауып алады. Шариғаттың заңы бойынша, тауып алған көмбенің жартысын әмірдің қазынасына беру үшін апару керек. Құмыраны алып Әпенді таза киім кию үшін үйіне барады. Әпенді шапанын киіп, шалмасын орағанша, әйелі құмыраны көріп, алтынды төгеді де, орнына тас...

Адамдар текке кездеспейді. Сондықтан өмірдегі әр кездесуге зор мән беру керек. Егер бөтен біреу бізге бірдеңе беріп жатса, көмек қолын созса, жай ғана ниеттес болса – олай болса біздің де оған тигізер пайдамыздың болғаны. Жақсы адамдардың арасында әрдайым барыс-келіске, аралас-құраласқа орын бар. Кейде –...

Ертеде көптің көзіне түсе бермейтін, ешкімде шаруасы жоқ, өзіндік ойы, айтар пікірі жоқ, «көп айтса көнді, жұрт айтса болдымен» жүретін бір жігіт болыпты. Ауылда ешбір жан оны адам екен деп елеп, ескермесе керек. Бір күні әлгі жігіт үйленіп, шаңырақ көтереді. Бұл ауылда ай сайын ауыл адамдары бас қосып, ел...

Айжанның төсек тартып жатқанына жарты жыл болды. Айжан 7-ші сыныпты тәмамдап, жазғы демалысқа шыққанда анасы оны бір аптаға көрші ауылдағы ағасының үйіне жіберген еді. Сол үйден қайтып келгеннен кейін үш күн өтпей-ақ төсек тартып жатып қалды....

Көптен күткен куанышты күннің де хабары келді. "Әке атандыңыз! Ұлды болдыныз!" Деген сөзді естігенде, қуаныштан жүрегі жарылып кете жаздады. Жұбайын да, ұлын да көкірегіне қысып құшақтағысы келді. Әке болу айырықша бақыт екен ғой! Дереу ұлы үшін екі құрбан шалып, садақаларын кедей-кепшікке тарқатты....

Көктемнің жаймашуақ күндерінің бірінде Қожекең аң аулауға шығады. Көп ұзамай, қоянның қос көжегін тауып алады да, «осыдан артық олжа болмас» деп қойнына тығып, үйіне қайтады. Сымнан кішкене тор жәшік жасайды да, қос көжекті соған салып, асырай бастайды. Базар күні жан-жақтан ең ірі саудагерлердің жиналатынын...

Жер бетінде бір әмірші өмір сүріпті. Күндердің күнінде оған жендет қажет болып, - "Әміршіге жендет керек",...

Картасын қайта-қайта сапырып, шилап отырған балшы карталарды үш-үштен қатарлап жазып жіберіп шошып кетті. Бал оған тура қарсы алдында біредің тұрғанын айтады. Ал, алдында карта жазған шәкене үстелден басқа дәнеңе жоқ. Асығыс картаны жимақ болып еді:...

Жалқы адам еді. Жалғыз үй. Жетім түтін. Қора-қопсысы жоқ. Қақ-соғы жоқ. Қайырылып келер қара жоқ. Ағайын сағалап алыстан келді десетін. Жүріс-тұрысы қыр қазағына таңсық....

«Біреуге жасаған жақсылығыңды да, жамандығыңды да Алла Тағала ескерусіз қалдырмайды» деген сөз рас қой, шынында. Өз жазбамда баяндағалы отырған мына бір оқиға соның айқын дәлелі іспеттес. Арада қанша жыл өтсе де, күні кешегідей көз алдымда. Ешқашан ұмытпасым да анық. Көзім жұмылып, о дүниелік боп кеткенше......