Ұмытшақ көктем
(қырық жылдан кейінгі кездесу)

Мен сізді қайдан көрдім, есімдесіз? 
Білем, сіз көктемнің де есіндесіз! 
Бұл менің 61- көктемім ғой, 
Осы көктем өтсе қайтед кешірмесіз?! 

Тұрсыз- ау, баяғыдай күліп тағы... 
Атса қайтем тағы да, үміт таңы?
Қарашы, сәл қартайып қалған ба өзі 
Ұмытшақ көктем бізді ұмытқалы? 

Сіз де қажып кеткенсіз бе, үй салтынан? 
(Қайран дәурен… төсінде күй шалқыған!) 
Қасымыздан барады қыздар өтіп,
Жиырма бірінші көктемнің исі аңқыған! 

Көзіңізден көктем мен күзді көріп,
Қасіреттен жүрегім күлді келіп... 
Ғашықтық жанарымыз сөнбепті ғой, 
Кемпір- шал деп айта ма бізді де жұрт?!

Бақыт таңы сізге де атқан лезде…
Менде сол- сағынышқа батқан кеуде…
Тыныш тұрса қайтеді ей, көше біткен,
Қарашықтар сөйлесіп жатқан кезде! 

…Қош болыңыз, бізде енді жөнелеміз...
Жөнелеміз... солай ғой ережеміз... 
Жетелеп барад мені ескі көктем,
Жетелеп барад сізді немереңіз! 

Кездесерміз қай жерде, тағы қайтып? 
Кетіп барам, келем бе тағы қайтып? 
Ұмытшақ көктем барад сізбен бірге,
"Ұмытшақ көктем" дейтін әнін айтып... 

Қызғалдақ - аяулым

Аяулым, қарашы,
Таң шапағы қызғалдаққа шағылып,
Түркібасы тәтті түстен оянған. 
Көктем жатыр алқызыл гүл тағынып
Кеудесіне, қызыл қанға боялған.

Күншығыстың ұяң тартқан келбетін,
Пәш етуге адамилық өмірге, 
Қызғалдақтар жаулап жасыл жер бетін,
Билейді кеп, тірлік дейтін әуенге!

Билейді кеп, жұбанышын күн алдай,
Мен де сонда, мөлт етуге таяумын... 
…Келгенімде бұрын саған гүл алмай,
Бұртиушы ең, Аяулым...