–Санжар Жапарұлы Асфандияров деген кісі туралы естуің бар ма? 
–Аздап.
–Ол кісі Ташкент қаласында әскери тілмаштың отбасында дүниеге  келген. Реальды училищені бітірген соң, әкесінің болмашы жалақысына  қарамастан Петорбордағы медициналық академияны тауысқан. Бірінші дүниежүзілік соғыста патша әскерінің полк дәрігері болған. Ол оңай нәрсе емес шырағым. Сөйтіп жүріп, жау қоршауында қалып, тұтқынға түскен. Немістер адамды таниды. «Е, мынау дәрігер ғана емес, барлық жағынан білімі бар кісі екен», – деп, оны Лейпциг университетіне оқытушы етеді. Құдай біледі, өзі бұрын немісше білетін болу керек. Дәрігерлігін қойып, Санжар Жапарұлы тарихшы болады. Неміс тілінде «История казахов из древних времен до нашых дней» деген кітап жазады. Шығыстың, россияның тарихынан лекция оқыды. Неміс, ағылшын, араб, парсы, орыс тілдерін жетік меңгерген, қытай жазуын да оқып, түсінген Санжар Жапарұлы түркі тектес халықтар тілінде  де ойын еркін жеткізген. Қызметтес жандардың айтуынша ол кісі: «Тарихты жақсы білу үшін зиялы қауым көп тіл білу керек» – дейді екен
P.S. Жігітке жеті өнер де аз демекші, сан жұрттың тілін біліп олар туралы ой толғау үшін де адамға қаншама төзім мен еңбекқорлық қажет.   .