Бізде кейде: «қатеңді қайталамауға ақылың жетеді, жасың да ұлғайды», – деп қызметтен төмендегенді қайта жоғарылататын  да әдіс бар. Меніңше, бұл – ең дұрыс әдіс. Ал енді бір-бірін көре алмастан, бір-бірінің артық-кем қылығын кешіре алмастан итің-қыржың болып, өзінің де, өзгенің де берекесін кетіріп жүргендерге не дерсің?! Бәрінен де бұл жаман әдеттің кесірі халыққа тиеді.
Бұған кім кінәлі? Бұған, әділін айтсам, жасы үлкен ағалар,сақал-шашы ағарған шалдар кінәлі.
P.S. «Өзақылым ақыл – ақ, кісі ақылы – ақымақ», «Шаштары күнге ағармай – ақылдан ағарған»  ақылман қарттарымыз көбірек болсыншы. Әйтпесе  бұғып жатып, аяқтан шалатындар көбейіп кетті ғой...