Өнеге өлмейді...
– Үйде атаң бар ма? – деген дауысқа бұрылдым. Үстінде желбегей шапаны бар, көрші Оспан көкеміз есік алдына кеп қалыпты. Атам Есмахан үйде болатын. – Атам үйде, – дедім есік алдында тұрған достарыма асығып. Менің нағашы атам Есмахан бізбен тұратын. Менің шешем Мереке Есмаханның жалғыз қызы еді. Оспан көке...