Бір жылы Алшынбай бидің санына «сом» атты бітеу жара шығып, көп бейнет шегеді. Атқа мінбек түгілі жүріп-тұруының өзі мұң болса керек. Атақты бидің көңілін сұрауға құрдасы Қалдыбай кешігіңкіреп келеді де, осынысын бетіне шіркеу ете ме деп, би үйіне именіңкірей кіреді. Оны өзімсінген би; «Аузыңның желі бар, қолыңның емі бар тектінің ұрпағы едің, науқасымның беті қалай екен?» деп тамырын ұстатады. Сонда ақын құрдастығын бетке ұстап, былай депті:-
...Сам алтын түйіп өстің етегіңе,
Талай жанды жүргіздің жетегіңе.
Жеген параң басыңнан асып кетіп,
Қара сүйел шығыпты көтеніңе..,-депті іркілместен.
Нұрмахан Елтай.