Максим Горький кітабын «Менің университеттерім» деп өте дұрыс, өте ақылды қойған.
 Ол «Менің университетім» демейді. Университет біреу, университеттер көп қой.
 Мен,әрине, Максим Горький емеспін, бірақ көп кісілермен кездескенім рас. Көбінен үйренгенім де, кейбірінен жиренгенім де рас.
Бас штаб жанындағы әскери академияны қоспасам, менің программалы жоғары білімім жоқ. Әскери акдемияда әскери ғылым өтіледі. Ол –ғылымдық ғылым емес . Әдеби білімім болмаса да, жаманды-жақсылы жазуышы атандым. Менің университетім-адамдармен қарым-қатынасым. Мысалы, Наталья Сац, Анна Панкратова, Аликсей Ғабиден, т.б. кісілер маған көп нәрсе қалдырды. Олар-менің университеттерім. Түсіндің бе? Олардың бәрінен ұғымды, пайдалы нәрсе алдым. Олардың көп сырын осы уақытқа дейін түсінгем жоқ, түсінбеймін де. Неге десец, мен әскери кісімін.
«Ұстаз» деген кішкене әңгімем бар. Ол –өмірінің курсы. Ал «Жонарқа» -мен үшін мектеп, «Москва үшін шайқас» -университет.
P.S. Өмір дегенбітпейтін униветситет. Адам оны өмірбақи оқумен өтеді.