Қазақ киносының кешегісі мен келешегі
Отандық кино өнері күн өткен сайын көкжиегін кеңейтіп келеді. Көрермен назарына ұсынылып, қолдау тауып, қошеметке ие болған туындылар саны да толығуда. Қазақ киножелісінің аяқалысы кеңестік кезеңмен салыстырғанда біршама артып, жаңа технологияның жетістектеріне сай өз тұғырын да биіктетіп үлгергені сөзсіз. Қазақ киносының бергені мен берері, бүгіні мен ертеңі жайлы тарқатып көруге тырыстық.
Тұғырын қырқыншы жылдардан тіктейтін қазақ киносы бүгінге дейін буынын бекітіп, көрермен назарына таңдаулы туындыларды ұсынып үлгерді. Технологияның жетістігі бүгінгідей емес, таршылық кезеңнің өзінде қайталанбас көркем деңгейді бағындырған отандық туынды «Амангелді» фильмі еді. Кеңестік дәуір орнағанға дейінгі көтерілістердің тарихын, елі үшін жанқияр еңбек еткен ұлт батыры Амангелдінің образын үйлестіре сомдай білген қазақ актерларының шеберлігін көрсеткен алғашқы дыбыстық кино болды. 1936 жылы «Амангелді» деп аталған пьесаға жазылған Ғабит Мүсірепов пен Бейімбет Майлиннің сценарийі аталмыш фильмнің түсірілуіне ұйытқы болған. Қазірде қазақ киносының «Алтын қорына» енген бұл фильмге тұңғыш режиссёр Шәкен Айманов та қатысқан болатын. Осылайша Қазақ кино драматургиясының қалыптасуына сеп болған көрсетілімнің ізін «Атаманның ақыры», «Гауһартас», фильмдері жалғады. Ұлт тарихын танытуда, өткеніміз бен бүгінімізді ұштастырып, кешегі кеңестік кезеңде кемелдікке ұмтылған қазақтың патриоттық болмысын ашуда салт-дәстүр мен тәрбиені кенде қалдырмай үйлесімді образ жасаған «Қыз Жібек», «Біржан сал», «Көшпенділер» фильмдері де бүгінге дейін өз биігінен түскен емес.
Кейіннен түсіріліп көрерменнің ыстық ықыласына ие болған фильмдер қатарында «Қош бол, Гүлсары», «Жау жүрек мың бала», «Шал» туындылары бар. Аталмыш кинолар арқылы өз әдебиетіміз бен тарихымызды сөйлетіп, ұлттық бейнемізді қалыптастыруға аянбай атсалысқан Сұлтанахмет Қожықов, Шәкен Айманов, Досхан Жолжақсынов, Шәріп Бейсембаев, Ақан Сатаев сынды қазақ режиссёрларының аты бүгінде құрметпен аталады.
Балалар фильмдері мен комедия жанры
Кеңестік кезеңдегі кино жанрының, оның ішінде, қазақ киносының жан-жақты дамығанына дәлел Абдолла Қарсақбаевтың режиссёрлығымен түсірілген «Менің атым Қожа» және «Алты жасар Алпамыс» қазақ балалар фильмінің көшін бастады. Аталмыш туындылар қазіргі заман балаларының да көңілінен шығып, жанына жақын сезіледі. Ұғуға жеңіл, көруге көркем бұл фильмдерді тамашаламаған қазақ жоқ-ау, сірә. Әлі күнге дейін көгілдір экраннан шыға қалса, ішер асын жерге қоятын көрермендер арасында жасөспірім балалардан бөлек аға буын да бар. Кино құрдастарының да бір сәттік сағынышын басып, балалық шаққа саяхаттататын «Алты жасар Алпамыс» 1977 жылы Бүкілодақтық кинофестивальде ең таңдаулы балалар фильміне берілетін «Бала психологиясын жақсы ашқаны үшін» атты бас жүлдені жеңіп алған болатын. Араға біраз жылдар сап, «Аңшы бала», «Бәйтерек», «Сиқырлы орман», «Біздің қаланың кішкентай ханзадасы» сынды қойылымдар кешеуілдеп қалған балалар фильмінің ізбасары болды. Айтпақшы, Талғат Теменовтың «Біздің қаланың кішкентай ханзадасы» фильмі Бангладештің Дакка қаласында өткен ХҮІІ халықаралық кинофестивальде «Ең үздік балалар фильмі» атанған болатын. Бұл да кино саласының жаңа ғасырдағы жетістігі десек артық болмас.
Көргеніңді күлкіге айналдырып, жаңа серпіліс, көтеріңкі көңіл-күй сыйлайтын комедия жанры да – кино өнерінің бір саласы. Шәкен Аймановтың режиссерлығымен бастау алған, жасырын ойды астарлы түрде, жанамалап жеткізуге тырысатын бұл жанр да отандық кинофильмге өткен ғасырдың орта шенінде енді. Әмина Өмірзақова апамыздың шеберлігі арқылы талайлардың көңілінен орын тапқан «Тақиялы періште» комедиясының – отандық комедия жанрында шоқтығы биік.
Ақылы мен айласын қатар қолданып, шық бермес Шығайбайдың да дүниесіне ортақтасқан «Алдаркөсе» де кино өнерін көкке бір-ақ көтерген туынды болатын. Қырғыз, Қарақалпақ, Түркмен халықтарына ортақ кейіпкердің өмірде болғандығын, нақты қай кезеңдерде өмір сүргендігін дәлелдейтін тарихи деректер жоқ. Дегенмен, ерте кезеңдерден ақ ауыз әдебиеті арқылы тараған аңыз әңгімелерден Алдаркөсенің 40 жамау шапанынан басқа дымы жоқ, есесіне, асқан ақылы мен ханда жоқ 40 айласы бар ерекше тұлға екендігін білеміз. 1964 жылы жарық көрген Шәкен Аймановтың бұл кинокомедиясы пайдакүнем саудагерлер мен сараң байларды шаң қаптырған, өзі арасынан шыққан төменгі тап өкілдерінің қамын жеген Алдаркөсенің айлакерлігін дәріптеді. Сол кездегі саяси әлеуметтік топқа бөліну мәселесін шебер сомдаған кинокомедияның сценарийі 1942 жылы қойылған Шахмет Хұсайыновтың «Алдаркөсе» пьесасынан алынған болатын.
Қазақстандық кино саласының қазіргі күйі қалай?
2023 жылдың қыркүйек айынан бастап отандық кинотеатрлардан көрсетіле бастаған «Міржақып. Оян қазақ» фильмі қазақ кинофильмдеріне жаңа серпіліс әкелгендей болды. Әлеуметтік желілерді дүр сілкінтіп, кешегі алаш үшін аянбаған ұлт зиялыларының бейнесін асқан шеберлікпен көрсете білген фильмнің режиссеры – Мұрат Есжан. Тарихи туындыда алаш қайраткері Міржақып Дулатұлының өмірі, ашаршылық жылдарындағы саяси қызметі, Туған халқы үшін ұлт зиялыларымен бірге бастама көтерген жанқияр еңбектері ашық баяндалады. Тарихи түсірілімдерге сұраныстың айрықша артқанын көрсеткен кинофильмнің кассалық түсілімі 107 миллион теңгені құраған болатын.
Жалпы, Тәуелсіздік жылдарынан бері елімізде жаңадан түсірілген кинолар да, заман талабына сай жабдықталған жаңа кинотеатрлар да көбейе бастады. Кеңес одағы тұсындағы атшаптырым аудиториялардай болмаса да жаңа технология, жайлы жиһазбен жабдықталған шағын кинозалдар бүгінде қолжетімді. Осыған сай демалысын рухани әсермен өткізгісі келетін киносүйер қауымның да саны артуда. Десек те, қазіргі таңда киноның таңдаулысын көру де асқан талғам мен сыни көзқарасты талап етеді. Олай дейтініміз, бүгінде кино жұлдыздардың танымалдылығына да тосқауыл жоқ. Бірі миллиардтарын салып түсірілім жасаса, екіншісі, әлеуметтік желі арқылы-ақ әлемді қаратуда. Айтқыш та көп, әнші де, керек десеңіз киножұлдыз бен режиссёр қаптаған заманда шын өнерді бағалау да оңайға соқпай отыр.
«Қазіргі қазақ киносындағы сәнге айналып бара жатқан өрескел қателік кинодағы тіл шұбарлығы, яғни, қос тілде қатар өрілетін дүдәмал тіркестерден аулақ болуды қадағалау жоқ. Өзім тіл маманы болғасын ба менің жаныма қатты бататын тұсы осы» - деп пікір білдірген Айзада Қуандыққызы қазіргі кинолардың сапасы төмен екенін алға тартты.
– Кезекті бір демалыс күні отағасы екеуіміз кино көруге бардық. Көрсетілетін кинолар тізімінен «Моя большая казахская семья» деген орысша атауы бар комедия жанрындағы киноны таңдадық. Әлгі кино желісі бойынша, қазақ отбасының екі күйеу баласының бірі орыс, бірі кәріс. Ұлының әйелі, яғни, үйдің келіні – армиян ұлтының қызы. Айтары сол, интернационал отбасы болды ғой. Ол аз болғандай, Америкада жүрген қыздары бір негрді ерте келіпті. Қап-қара, қара деп қара емес сұп-сұр ма дейсің, «Мен оны сүйемін» деп қояр емес. Кинода қыздың әкесі, мына жақта көрермендер шалқамыздан түстік. Қыздарының көңілі үшін көп қарсыласпай келісті бәрі. Азғантай қазақты көбейте алмай жүргенде, қыздарымыз өзге ұлттың ұрпағын көбейтсе күйіміз не болмақ деген ойда қалдым. Кинодағы жағдайға күйеуім екеуміз шыж-быж болғанымыз былай тұрсын, үйге кеп балаларыммен ойдағы қауіпімді бөлістім. Ақылымды айтып сақтандырдым. Ол тіпті кино болсын, комедия болсын, қарапайым сахналық қойылым болсын берер тәрбиесі мен өзіндік насихаты болуы керек емес пе? – дейді Айзада Қуандыққызы.
Расымен де қазір комедия көп, «Күліп жүр, күлдіріп жүр, күлкі болма» - деген тәмсіл «Бизнес по казахский», «Ажырасам», «Гуд бай, мой бай», «Күшік құда», «Шала бандиттер» сынды киноларға қарата айтылғандай. Қазіргі қазақ киносының дамуы мен бүгінгі жай күйін зерттеп жүрген жас маман Мерей Сембай бір сұқбатында «Қазір комедия жанрының көп түсірілуі халықтың әлеуметтік-экономикалық жағдайына тікелей байланысты болып отыр. Халықтың бүгінгі жағдайы комедия емес драма десек артық айтқандық емес. Сондықтан болар, біздің қоғамда комедияға сұраныс бар. Естеріңізде болса, Чарли Чаплиннің комедиялары «Ұлы депрессия» кезінде түсірілді. Сол себепті де оның комедиялық фильмдері халықтың көңілінен шықты» деген болатын. Сан сапаға айналатынын ескерсек, күлуге жақсы, жеңіл әзілдерге толы арзанқол кино түсірілімдердің көбеюі ұлттық кино өнерінің аяқалысын ақсататын сияқты деген пікір де жоқ емес.
Айтылғандардан бөлек, «Аппақ келін», «Келінжан», «Таптым-ау, сені», «Дәстүр» сынды бүгінгі күні кинотеатрлардан беріліп, әлеуметтік желінің алдыңғы қатарында тұрған кинолар мен кинокомедиялар елдің оң ықыласына бөленіп жатқанын да айтпасқа болмас.
Жәмила Ермахан