Қағба маңындағы қарбалас

Қасиетті жерге барып, әйгілі әл-Харам мешіті жайлы сөз қозғамау айып болар. Қасиетті мекенге келгеннен кейін ең әуелі умра қажылығымызды өтеуге «әл-Харам» мешітіне бардық.

Білесіздер бұл әлемдегі ең үлкен мешіт. Бір мезетте 1 миллион 200 мың адам намаз оқи алады. Айтқандай, неге «Харам» мешіті деп аталады? Ихрамға оранған адам Меккеде аң ауламайды, харам аймағында өсіп тұрған ағаш не шөп сындырмайды. Тіпті жәндіктерге де зиян келтірмеуі тиіс. Яғни бұл қасиетті аймақта әдеттегі жақсылықтарға анағұрлым көп сауап берілсе, жамандықтарға да өте көп күнә жазылады.

Әл-Харам мешітінде оқылған бір намаз, басқа мешіттерде оқылған 100 мың намаздан артық. Әлгінде айттық, Қағбаны айналып, тауап жасаушылар легі бір толастаған емес. Жалпы Қағба салынғалы қанша заман өтсе, сонша уақыттан бері үздіксіз қозғалыс үстінде.
Әл-Харам мешітінің ауласы мен барлық қабатында зәм-зәм суы бар шағын бөшкелер орнатылған. Жылы және салқын. Қалағаныңызша ішесіз. Тойып ішкен абзалырақ. Бізді бастап барған гидтің айтуынша, зәм-зәм суы қазіргі Қағбаның тура жанына пайда болған. Ислам тарихына үңілсек, Ибраһим (с.а) пайғамбар Ажар анамыз бен ұлы Исмаилды: «Маған Алла сендерді осы жерге қалдыруымды бұйырды» деп, тастап кетеді. Қолдарында бір шөлмек су мен 4-5 түйір құрма ғана қалады. Ол кезде Исмаил әлі нәресте. Бірде Ажар анамыз талғажау боларлық тағам іздеп, әуелі Сафа төбешігіне шығады. Бірде-бір ағаш, қураған шөп те көрінбейді. Кейін Мәруа төбешігіне шығады. Онда да ештеңе жоқ. Осылай әрі-бері жеті мәрте жүгіреді. (қажылықтағы Сафа-Мәруа арасындағы жүру осы оқиғадан тамыр тартады). Алланың құдіреті шексіз ғой. Жерде жатқан сәбиінің аяқтарының астынан мөлдір су шығып жатады. Тезарада жүгіріп барып, суды бір жерге жинақтап, шөлмегін толтыруға тырысады. Сол сәтте алдынан Жәбірейіл (с.а) періште көрініп, мұның қарекетін бақылап тұрады. Ажар анамыз суды жинақтауды ойлап, «Зәм» (жинал, тоқта деген мағына береді) дейді, тіпті «Зәм! Зәм!» деп айқайлап жібереді. Жәбірейіл (а.с) сонда: «Қоя бер, ақсын! Бұл су енді үнемі ағады, еш таусылмайды» дейді. Сол кезден бастап бұл су зәмзәм аталып кетеді. Бұл жөнінде хадистерде: «Жер бетіндегі құдықтардың ең қайырлысы – Зәмзәм құдығы», «Қасиетті Зәмзәмді қандай дертке ем болсын деп ішсеңіз, соған шипасы тиеді» делінген. Сондай-ақ зәмзәмді ішетін кезде құбылаға қарау қажет. Бісміллә айтып түрегеп тұрып және шөл қанғанша ішкен абзал. Зәмзәм суын ішіп айтылған дұға қабыл болады. Жәбірейіл (а.с) періште айтқандай, бұл судың еш таусылмайтыны хақ. Қанша көлемде алса, қайтадан сонша су орнына келіп, толып тұрады.