Тіпті хаттың орта тұсына жеткенімде,анам көз алдыма елестеп, сақылдап күліп жібердім. Ол кісі маған үнемі: «Жылы киініп жүр, көктемнің өкпек желі атан түйені құлатады» – деп бекер  айтылмаған.
Суықтан да, ыстықтан да сақтан. Құдай «сақтансаң ғана сақтаймын» деген, деп мақалдатып отыратын. Сол ақылдың біразын тағы да жазып жіберіпті.
P.S. Анаң барда қамқорлықсыз қалмайсың.