Соғыс бізді жаумен сөйлесуге үйретті. Жау сырын бермей алдайды ғой. Сөйлескенде «ие, ие» деп өтірік қоштап, кейде хи-хи деп күліп қоятынымыз да бар. – Кеудесін көрсетті. – «Ауру қалса да әдет қалмайды» дегендей, сөйлескен адамымның сырын байқап, біліп отыру маған әдет болып кеткен.
P.S. Қазақта «Сырын білмеген аттың сыртынан жүрме», «Жауға жаныңды берсең де сырыңды берме», «Жаман шынын айтамын деп – сырын айтады», «Тоғай аралаған үйші болады, ел аралаған сыншы болады» деген мақал сөздерді бекер шығармаған. Кезіндебайқамай сырын алдырып, қолы күйгеннен соң опынып айтқан. Мұны әр адам өзінің өмірлік кредосына айналдырсаартықтық етпейді