Қазақта саяпкер дейтін сөз бар. Саяпкер деген сөз  – атты күте біледі деген сөз. Аттың қас –қабағына қарап, таңертең, түсте, кешке өлшеп жем, су береді. Егер шөп,не жем, суды сәл артық беріп қойса, ат тез сыр алдыра бастайды. «Ойбай, мынаны бүлдіріп қойыппын – ау, – деп пұшайман болады».
P.S. Сондықтан да болар ат бабын таба білетін  сейіс кісілер өте сирек кездескен. Ал ат мінгеннің бәрі  ат жайын толық біле бермейді.